Od ostatniego spotkania z artystami z fundacji ,,Muzyka świata minął ponad miesiąc. Dopiero 11 marca gościliśmy znowu ten przemiły zespół, na czele z panią Anią.
O godz. 9:00, w piątek, sala gimnastyczna wypełniła się uczniami naszej szkoły. Tym razem przedstawienie zatytułowane było ,,Lubimy niespodzianki”, co oczywiście niewiele nam mówiło, poza tym, że faktycznie miłe niespodzianki lubimy bardzo. Okazało się, że tym razem przy pomocy pani Ani i jej przyjaciół: pani Edyty i pana Piotra poznamy miejski folklor muzyczny i taneczny, którego historia sięga początków XX wieku.
Po opowieści pani Ani o tworzeniu się tego stylu muzycznego w robotniczych dzielnicach wielkich miast przemysłowych, o specyficznych strojach i licznie powstających wówczas kapelach podwórkowych, o melodiach i charakterystycznych tańcach przyszedł czas na ich prezentację. Za pomocą pani Edyty i pana Piotra mogliśmy zobaczyć jak wykonuje się te tańce. Były to m.in. ,,Sztajerek” i ,,Igła z nitką”.
Chcąc włączyć widownię do wspólnej zabawy, nasi goście próbowali nauczyć miejskiej wersji ,,polki” trzy wybrane spośród uczniów pary, co spotkało się z ogromnym wybuchem wesołości pozostałych zgromadzonych.
Po tańcach nadeszła pora na omówienie nazw instrumentów, dzięki którym muzyka ta może istnieć i rozwijać się, a są to: patyn, patynka, patyk, łupy, tredua, patelenka, basidło i cyja. Te dziwne nazwy używane w folklorze miejskim dotyczą znanych nam instrumentów takich jak akordeon, mandolina, gitara, czy klarnet.
Charakterystycznym elementem stroju miejskiego jest u mężczyzn czapka z daszkiem w kratkę zwana oprychówką oraz apaszka. Mężczyźni – nazywani cwaniakami lub andrusami noszą często za krótkie spodnie i marynarki. Ubrania żeńskie poprzez kolorowe kokardy, kamizelki i długie buty zbliżone są do strojów regionalnych.
W repertuarze miejskich kapel ulicznych i podwórkowych znajdują się wesołe opowieści o ciekawych postaciach: gołębiarzach, dorożkarzach, bohaterach ulic i przedmieść, no i oczywiście historie ,,szemranego towarzystwa”. Do najbardziej znanych należą między innymi „Ballada o Czarnej Mańce”.
Na zakończenie obejrzeliśmy ,,Tango andrusowskie” w wykonaniu pani Edyty i pana Piotra, a następnie pani Ania złożyła wszystkim nauczycielom i uczniom życzenia wielkanocne. W świątecznym nastroju pożegnaliśmy naszych gości głośnymi brawami i rozeszliśmy się do swoich klas, aby dalej uczestniczyć w lekcjach.